Unruly Phoenix Xiaoyao (นิยายแปล) ตอนที่ 23: มังกรพิทักษ์จะถูกฝังตามคำสั่งของฮ่องเต้

"ถ้าข้าบอกว่าราชโองการเป็นของที่ถูกทำโดยพระพันปีนางจะถูกลงโทษถึงตายหรือไม่?" สายตาของหนิง เสี่ยวเหยาจู่ๆก็ส่องประกายขึ้น ถ้ามันง่ายที่จะเอาชนะศัตรูตัวฉดาดของเธอได้ เธอจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุขในโลกนี้หลังจากนั้นหรือ?

"เจ้ามีหลักฐานหรือไม่" หัวหน้าแมวดำเงยศีรษะขึ้นและจ้องมองไปที่หนิง เสี่ยวเหยา ทำไมคนไม่เต็มเต็งผู้นี้ถึงไม่เข้าใจสถานการณ์เลย?

"ราชโองการควรมีตราประทับของฮ่องเต้ เจ้ารู้ไหม" พังพองพูดขึ้น

"แล้วตราประทับของฮ่องเต้คืออะไร? "หนิงเสี่ยวเหยาถามขึ้น

"แทนตราประทับหยกแห่งโอรสสวรรค์" หัวหน้าแมวดำพูดขึ้น "แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่ามันอยู่ที่ไหน?"

เรื่องนี้หนิง เสี่ยวเหยารู้จริง เธอเคยได้ยินคนเก่าแกบอกว่าแทนตราประทับหยกแห่งโอรสสวรรค์เป็นตราประทับของฮ่องเต้ ไม่มีตราประทับหยกฮ่องเต้ก็เพียงแค่ชื่อและคำพูดก็ไร้ซึ่งอำนาจ "แทนตราประทับหยกแห่งโอรสสวรรค์อยู่ที่พระพันปี" หนิงเสี่ยวเหยาโห่ร้องขึ้นในใจ ผู้หญิงคนนั้นนางมีความเคารพใด ๆ เหลือให้ฮ่องเต้บ้างหรือไม่?

"หญิงคนนั้น พระพันปีเซี่ย กำลังวางแผนที่จะยึดอำนาจราชสำนักอยู่ข้างหลังฉาก ในวันที่มีการชุมนุม" หัวหน้าแมวดำแทงมีดเข้ามาในหัวใจของหนิง เสี่ยวเหยาอีกครั้ง "แม่ของเจ้าจะเป็นฮ่องเต้หญิง อ่า เหมียว"

หนิง เสี่ยวเหยาไม่ได้รู้ว่า "ยึดอำนาจหลังฉาก" หมายถึงอะไร แต่ในฐานะคนจากโลกอื่นเธอเข้าใจความหมายของ "ฮ่องเต้หญิง" หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือเธอต้องหมอบอยู่ที่พื้น ในขณะที่พระพันปีขึ้นนั่งบนบัลลังก์มังกร ไม่น่าแปลกใจที่ผู้หญิงคนนี้จะกำจัดลูกสาวของนางในที่สุด!

ตอนนี้เหยี่ยวเริ่มหมดความอดทนที่จะฟังอีกต่อไป"ฝ่าบาท ท่านสามารถช่วยนายของข้าได้หรือ?" เขาสะอื้นไปขึ้น

หนิง เสี่ยวเหยาสาบานว่าเธอได้เห็นน้ำตาไหลออกจากดวงตาของเหยี่ยว"อย่ากลัว" เธอโบกมือขึ้น ถ้าเธอสามารถช่วยท่านแม่ทัพสูงสุดโหลวจากแท่นประหารได้แล้วล่ะก็ เธอก็สามารถช่วยเจ้านายของเหยี่ยวได้เช่นกัน

       "แล้วเจ้ามีวางแผนที่จะทำอย่างไร" พังพองถามขึ้น

หนิง เสี่ยวเหยา เกาฝ่ามือก่อนจะพูดอย่างอุกอาจขึ้น "มีอะไรที่ต้องกลัว? ถ้าพระพันปีไม่ปล่อยเขาไป ข้าก็จะตาย เมื่อข้าตายแล้วนางจะยังเป็นพระพันปีอยู่ได้อย่างไร? ฮ่าๆ "ถ้าน้องชายคนเล็กของเธอเป็นฮ่องเต้ได้ในตอนนี้ พ่อลูกคู่นั้นก็จะรีบทำให้เขาเป็นฮ่องเต้แทนเธอไปแล้วไม่ใช่หรือ? คิดได้เช่นนี้หนิง เสี่ยวเหยา ก็รู้สึกมั่นใจในความเป็นจริงของสถานการณ์มากขึ้น

"ช่าง ช่างไร้ยางอาย." พังพอนพูดขึ้น ไม่ได้แปลกใจที่หนิง เสี่ยวเหยา เข้าใจคำพูดของสัตว์ แต่เขาตกใจในเรื่องนี้

"ฮึ!" หนิง เสี่ยวเหยาส่งเสียงขึ้นลำคอ และบอกเหยี่ยวขึ้นว่า "นำทาง พวกเราจะช่วยนายของเจ้า"

หัวหน้าแมวดำและพังพอนต่างก็มองกันและกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ก่อนที่จะตามหลังเธอไป พวกเขาต้องดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

ปัจจุบันโหลว จื่อกุ้ย นั่งเอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ในห้องโถงด้วยความยากลำบาก เขามองอย่างหดหู่ไปที่ชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยเลือดและพูดว่า "เจ้าคือเงาสายฝน หรือ?"

ฟางถัง นำเก้าอี้ออกมาในขณะที่แม่ทัพนายพลที่อยู่ข้างชายหนุ่มช่วยให้เขานั่งลง

"เจ้ามาหาฝ่าบาทหรือ?" โหลว จื่อกุ้ยถามชายหนุ่มที่กำลงจ้องมองเขาขึ้น

"ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเรา เจ้าก็คงจะตายอยู่นอกพระราชวังไปแล้วในตอนนี้" ฟางถังพูดขึ้น "เจ้าคิดว่านี่เป็นสถานที่ที่เจ้าสามารถเข้ามาได้เมื่อไหร่ก็ได้หรือ?"

แม่ทัพนายพลไม่กี่คนไอขึ้นเบา ๆ ดูเหมือนว่าพวกเขาก็วิ่งเข้ามาที่นี่ทันทีเมื่อตอนกลางวัน โหลว จื่อกุ้ย จ้องมองไปที่หน้าอกที่ดูเลวร้าย ของชายหนุ่มและบอกแม่ทัพที่อยู่ด้านข้างขึ้น "ตามหมอหลวงเก้า"

แม่ทัพตอบรับคำ ก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

"เจ้าเป็นหนึ่งในสี่ของผู้บัญชาการของมังกรมังพิทักษ์ไม่ใช่หรือ" โหลว จื่อกุ้ยพูดขึ้น"ทำไมตอนนี้เจ้าถึงได้ดูเหมือนเป็นนักโทษไปได้?"

"พระพันปีได้รับราชโองการจากฮ่องเต้ผู้ล่วงลับไปแล้ว" ชายหนุ่มที่ดูผอมแห้งนั้นหน้าตาที่ดูละเอียดอ่อนมาก แต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความโกรธ "นางบอกว่าฮ่องเต้พระองค์ก่อนต้องการให้พวกมังกรพิทักษ์ถูกฝังทั้งเป็นเพื่อไปอยู่กับเขาหลังจากความตาย"

"อะไรนะ!" แม่ทัพนายพลร้องตะโกนขึ้นด้วยความประหลาดใจ

โหลว จื่อกุ้ยส่ายหน้าเบา ๆ มังกรพิทักษ์มีความจงรักภักดีต่อฮ่องเต้เท่านั้น และเพื่อที่จะทำให้หนิงหยูกลายเป็นหุ่นเชิดที่สมบูรณ์ พวกเขาต้องถูกกำจัดและแทนที่ด้วยคนของตัวเองเข้าไปเป็นองครักษ์ของเขาแทน ไม่ต้องสงสัยนี่ต้องเป็นแผนการของพ่อลูกตระกูลเซี่ย เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นได้

ฟางถัง รู้สึกราวถึงความหวาดกลัว ก่อนจะถามขึ้น "ถ้าพวกเราไม่ไปที่ตำหนักหมอหลวงเพื่อไปรับยาในตอนนั้น แล้วเจ้าจะเข้ามายังตำหนักของฝ่าบาทได้อย่างไร?" ถ้าเขาไม่รู้จักเงาสายฝน ฟางถังคิดว่าเขาก็คงจะไม่ช่วยเขาเช่นเดียวกัน

"ข้า - ข้าอยากพบฝ่าบาท" เงาสายฝนพูดด้วยเสียงที่ต่ำขึ้น

"ฝ่าบาทไม่ได้อยู่ที่นี่" ตอนนี้โหลว จื่อกุ่ย ไม่สามารถพูดได้ว่าหนิง เสี่ยวเหยาได้กระโดดออกไปนอกหน้าต่างและหนีไปแล้ว

ในตอนนี้ เงาสายฝน สูญเสียความหวังทั้งหมด “ฝ่าบาท...ฝ่าบาทไปที่ตำหนักของพระพันปีหรือ "

"พวกเจ้าถูกคุมขังหรือ"โหลว จื่อกุ้ยถามขึ้น "แล้วเจ้าหลบหนีออกมาได้อย่างไร?"

"ฝ่าบาทอยู่ที่ไหน?" เงาสายฝนยังคงปากแข็งในประเด็นนี้

"ฝ่าบาทไม่ได้อยู่ที่ตำหนักมังกร " ฟางถังพูดขึ้น "พวกเราไม่รู้ว่าพระองค์ไปที่ไหน"

เงาสายฝนรู้สึกท้อแท้จนไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไป ฮ่องเต้พระองค์ใหม่เป็นความหวังสุดท้ายของมังกรพิทักษ์ ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าฮ่องเต้เป็นลูกชายของพระพันปีเซี่ย เขาก็ยังต้องลองดู พวกเขาเป็นผู้ใต้บัญชาที่มีประโยชน์ด้วยเหตุนี้ฝ่าบาทอาจช่วยพวกเขาให้รอดได้ เนื่องจากประโยชน์ของพวกเขา? แต่ตอนนี้เขาควรจะหาฝ่าบาทได้ที่ไหน? เมื่อถึงเวลาที่เขาหาพบ เพื่อนพี่น้องของเขายังคงมีชีวิตอยู่บนโลกนี้หรือไม่?

"ทท่านแม่ทัพผู้สูงสุด?" แม่ทัพที่ยืนอยู่เบื้องหลังโหลว จื่อกุ้ยก้มลงไปแล้วถามเขาขึ้น

"พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะไม่ถูกส่งมาโดยพระพันปีเพื่อส่งท่านแม่ทัพสูงสุดไปสู่ความตาย?" ในตอนนี้รองแม่ทัพซวนจินผู้ฉลาดหลักแหลมภายใต้การบัญชาการของโหลว จื่อกุ้ยพูดขึ้น "เจ้าต้องการให้ท่านแม่ทัพสูงสุดของพวกเราฝ่าฝืนราชโองการของฮ่องเต้พระะองค์ก่อนหรือ?"

"ข้ารู้เทคนิคการหายใจของเต่า" เงาสายฝน รีบอธิบายขึ้น "ผู้คุมขังนักโทษคิดว่าข้าตาย ข้าจึงหนีออกมาในขณะที่พวกเขากำลังจะย้ายศพออกไป "

"แผลบนทรวงอกของเจ้ามาจากการถูกทรมานหรือ" โหลว จื่อกุ้ยถามขึ้นด้วยความพยายาม "ถ้าเป็นข้า ข้าจะทำลายหัวใจของเจ้าและรอที่จะส่งซากศพของเจ้าออกไปพร้อมกับพี่น้องมังกรพิทักษ์ของเจ้า หลังจากที่พวกเขาเสียชีวิตทั้งหมด ในเมื่อเจ้าก็กำลังจะตายอยู่แล้ว ทำไมข้าจะต้องลำบากทำสิ่งเดียวกันถึงสองครั้ง? "

เงาสายฝน ตกใจกับคำพูดของโหลว จื่อกุ้ย เขาไม่ได้หลบหนีออกมาได้โดยโชคช่วย แต่เนื่องจากมีคนปล่อยให้เขาหลบหนีออกมาโดยเจตนาหรือ?

ซองจินพยักหน้า "คำพูดของท่านแม่ทัพสูงสุดนั้นถูกต้อง คนที่ปล่อยเจ้ามารู้ว่าเจ้าจะมาขอความช่วยเหลือที่ตำหนักของฮ่องเต้ เพราะฝ่าบาทเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยเจ้าได้ คนนั้นรู้ว่าท่านแม่ทัพสูงสุดของเราอยู่ที่นี่ ดังนั้นตราบใดที่เจ้าตะโกนให้ดังเข้าไว้ ท่านแม่ทัพสูงสุดและฟางถังที่รู้จักเจ้าก็จะช่วยเจ้า "

"คนผู้นั้นเป็นพระพันปีใช่หรือไม่?" ฟางถังกระชับกำปั้นของเขาแน่นขึ้น หลังจากที่มีการวางแผนอีกครั้งและอีกครั้ง มันจึงไม่สามารถทำให้พวกเขาใจเย็นอยู่ได้

"มีราชโองการของฮ่องเต้พระองค์ก่อนจริงๆหรือไม่" โหลว จื่อกุ้ยถาม เงาสายฝนขึ้น

"ไม่มี" เงาสายฝนตะโกนขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมความร้อนใจของเขาเอาไว้ได้ "ฮ่องเต้พระองค์ก่อนสั่งให้เราอุทิศตัวให้กับฮ่องเต้องค์ใหม่ ในเมื่อเขาบอกพวกเราเช่นนั้นแล้วทำไมเขาถึงสั่งให้เราถูกฝังทั้งเป็นไปอยู่กับเขาด้วย? "