แขกทุกคนต่างก็พึมพำและกระซิบกันไม่หยุด
ดวงตาของชูเส่าหยาง จ้องมองไปที่เฉินหนิง ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งหลัก
รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหายไป เหลืออยู่เพียงสายตาที่เยือกเย็นเท่านั้น
เขาจำนางได้
สาวน้อยที่นั่งอยู่ในตำแหน่งสำคัญ
คนที่มีใบหน้าที่น่าเกลียดเกินจริงยิ่งกว่านักแสดงในโรงละครเสียอีก จริงๆ
แล้วก็คือภรรยาของพระราชาติ้งหยวนที่ได้แต่งงานกันเมื่อสามวันที่ผ่านมา
คุณหนูใหญ่เฉินหนิง
การแสดงออกของชูเส่าหยางเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดน่ากลัวขึ้นทันที
แม้แต่ในความฝันของเขา
เขาก็ยังไม่เคยคาดคิดเลยว่าคนที่ป่วยใกล้ตายอย่างเฉินหนิงที่มีเพียงลมหายใจสุดท้ายนางจะไม่ตาย
และยังสามารถที่จะมางานแต่งงานของเขาได้เช่นนี้ นางตบแต่งใบหน้าให้ดูน่าเกลียด
และเดินเข้าไปในงานแต่งงานของเขา
ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเฉินหนิงอีกครั้ง
แต่ดวงตาของเขากลับรู้สึกช่วยไม่ได้อยากจะหันหลังกลับ และหัวใจของเขาก็มีความวิตก
สามวันก่อน เขาได้แต่งงานกับนาง
แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นนางสักเดียว
แต่เขาก็ไม่เคยได้ยินว่าคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลผู้ทัพผู้พิทักษ์แคว้นจะเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าเกลียดน่ากลัวเช่นนี้
ปี้อวิ๋น เป็นน้องสาวทางสายเลือดของนางและเป็นผู้หญิงที่งดงามที่สุดในแคว้น
แม้ว่าพี่สาวของนางจะน่าเกลียด นางก็คงไม่น่าจะเป็นถึงขนาดนี้ใช่ไหม
สายตาของเขาและของเฉินหนิงสบกัน
มุมปากของเฉินหนิงโค้งปรากฏเป็นรอยยิ้มที่บางเบาออกมา
ชูเส่าหยางยังคงจับจองไปที่นาง
จนในตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความโกรธ
นางตั้งใจทำเช่นนี้
นางตั้งใจที่จะทำให้ตัวเองดูน่าเกลียด
เหตุผลที่นางต้องการทำเช่นนี้ก็เพื่อที่จะตบหน้าของเขา หน้าของซูเส่าหยางต่อหน้าของแขกทุกคนที่อยู่ที่นี่
มันจะไม่รอให้ถึงวันด้วยซ้ำที่ข่าวลือเกี่ยวกับพระชายาของพระราชาติ้งหยวนนั้นมีน่าตาอัปลักษณ์ราวกับปีศาจ
มันจะแพร่พลายออกไปอย่างรวดเร็วในทุกซอกทุกมุมในเมืองหลวง
แล้วหลังจากนั้น เขา ชูเส่าหยาง ก็จะกลายเป็นตัวตลกในหัวข้อสนทนาให้ผู้คนในเมืองต่างหัวเราะเยาะ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชูเส่าหยาง
เขาเป็นผู้ชายที่มีชื่อเสียงที่หล่อเหลาที่สุดในเมืองหลวง
เขาขึ้นครองราชย์เป็นพระราชาอย่างชอบธรรมและเป็นชายในฝันของหญิงสาวที่นับไม่ถ้วน
ถ้าทุกคนรู้ว่าชายาของเขาเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าเกลียดน่ากลัว
ด้วยความอับอายในเรื่องแบบนี้ แม้ว่าเขาจะแต่งงานกับนางสนมนับสิบคน
เขาก็ยังไม่สามารถที่จะลบมันลงได้
เธอค่อนข้างเหี้ยมโหด เหี้ยมโหดจริง ๆ!
การกระทำในครั้งนี้ของนาง
เหมือนกับการจับใบหน้าของชูเส่าหยางและโยนมันลงไปบนถนนในเมืองหลวง
ทำให้ทุกคนตะลึงกับมัน ......
ในตอนนี้ใบหน้าของชูเส่าหยาง
เปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีขาวจากขาวเป็นเขียวและในที่สุดก็เปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีดำ
มันเป็นสีที่สมบูรณ์แบบมาก
เขากัดฟันของเขาเข้าไว้ด้วยกัน
และดวงตาก็เผาไหม้ในขณะที่เขาจ้องมองที่เฉินหนิง ถ้าเขามีดาบอยู่ในมือ
เขาจะไม่ลังเลที่จะใช้ดาบเสียบผ่านกลางหัวใจนางในทันที
แต่เขาอยู่บนเวทีของเขา
และแขกทุกคนก็กำลังจ้องมองมาที่เขา ในเมื่อเขาไม่สามารถฆ่านางได้
เขาก็ต้องอดทนและยิ้มเท่านั้น
เขาอดกลั้นเอาไว้เป็นอย่างมาก
จนเขาเกือบจะกระอักเลือดออกมา
เฉินหนิงนั่งอยู่ตรงนั้นในตำแหน่งของนาง ยิ้มอย่างเยือกเย็นให้กับเขา
ในตอนนี้นางเต็มไปด้วยความสุขในการมองหน้าของเขา
ชูเส่าหยางผู้นี้ไม่ได้โง่
เขาสามารถมองทะลุเจตนาผ่านการกระทำของนางได้
แต่ นี่มันเป็นเพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น
นางยังได้จัดเตรียมของขวัญที่ดีกว่านี้ให้เขาอีกด้วย
ชูเส่าหยาง รอก่อนเถอะ
รอการแสดงตอนต่อไปก่อน
“ไม่ใช่ว่าเจ้าป่วยหรอกหรือ
เหตุใดเจ้าถึงไม่อยู่ในที่ของเจ้าเพื่อรักษาตัว เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่
รีบกลับไปเสีย เร็วเข้า ส่งองค์หญิงกลับไปพักผ่อน”
ชูเส่าหยางมองเห็นแขกของเขามองดูองค์หญิงของเขาราวกับกำลังมองลิงอยู่ก็ไม่ปาน
แถมนางยังมีการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้าของนางอีกด้วย
เขารู้สึกได้ถึงการเผาไหม้บนใบหน้าของเขาจากความอับอายที่เกิดขึ้น
ผู้หญิงน่ารังเกียจคนนี้
สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดในตอนนี้ก็คือทำให้นางหายไปจากตรงนี้เสีย
เฉินหนิงกระพริบตาในขณะที่นางแสดงท่าทางไร้เดียงสาขึ้น
"ข้าเคยบอกไปแล้ว
ว่าวันนี้เป็นวันที่ยิ่งใหญ่ของพระราชาและน้องสาวของข้า ข้าจะไม่มางานนี้ได้อย่างไรในฐานะองค์หญิงและพี่ใหญ่? ไม่ต้องเอ่ยถึงอาการป่วย
แม้ว่าข้าจะตาย ... "นางตั้งใจจะทำให้เสียงของนางให้หยุดหายไป
"ข้าก็ยังจะปีนขึ้นไปจากโลงศพ และมาแสดงความยินดีกับพวกท่านทั้งสองคนให้ได้!
"เมื่อได้ยินคำว่า "ตาย" ชูเส่าหยางรู้สึกหนาวเย็นลงไปถึงด้านหลังของเขาทันที
...................................
ตรวจบทคุณวิ
