Unruly Phoenix Xiaoyao (นิยายแปล) ตอนที่ 2 ฆ่านาง

          "ฝ่าบาททรงเจริญเติบโตขึ้นที่เขตปกครองของมหาอุปราช ตั้งแต่วัยเด็กและไม่คุ้นเคยกับพระราชวัง ถ้าผู้ใดปล่อยให้ฝ่าบาทล้มศีรษะได้รับบาดเจ็บในขณะที่เดินอีก ไม่ใช่แค่ผู้รับใช้ข้างกาย แต่จะร่วมทั้งคนอื่น ๆ ที่อยู่นี่ก็จะไม่ได้รับการอภัยเช่นกัน "

          "ข้าผู้ต่ำต้อยรู้ถึงความผิด ข้าผู้ต่ำต้อยขอให้พระพันปีได้โปรดไว้ชีวิตของพวกเราด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ/เพคะ”

          บทสนทนาที่ดังขึ้นที่ห้างหูของเธอ ทำให้สายตาของหนิง เสี่ยวเหยาเปิดตาขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่เธอควรจะเข้าใจจากข้อมูล ดังนั้นเธอจึงหันไปทางทิศทางของเสียง ก่อนจะเห็นคนที่นั่งอยู่หน้าเตียงของเธอ เป็นผู้หญิงที่แต่งตัวในชุดไว้ทุกข์ แม้จะอยู่ในชุดที่มีมนต์ขลัง แต่ผมของนางก็ถูกตกแต่งไว้ด้วยเครื่องประดับมุกและหยก นางหันกลับมาตามเสียงเคลื่อนไหวของหนิง เสี่ยวเหยา และถามด้วยความห่วงใยขึ้น "ฝ่าบาททรงฟื้นแล้วหรือ?"

          หนิง เสี่ยวเหยา มองไปที่คนที่อยู่ตรงหน้าของเธอและรู้สึกตกตะลึงและราวกับถูกกัดด้วยซอมบี้ในเวลาเดียวกัน ไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้เพิ่งจะฆ่าลูกสาวของตัวเองหรือ? หน้านี้หุ่นนี้และที่เสียงเลย ไม่มีทางผิดพลาด! หนิง เสี่ยวเหยา มั่นใจว่านี่เป็นเรื่องที่ดูใจไม้ไส้ระกำมาก ช่างเป็นแม่ที่โหดร้ายจริงๆ! ท่าทางของเธอเปลี่ยนไปราวกับว่าเธอโดนซอมบี้จู่โจม

          ในสายตาของพระพันปี นางมองดูเหมือนนางกำลังอยากจะร้องไห้ ขี้ขลาดและอ่อนแอเหมือนปกติ ดูเหมือนท่านพ่อจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ของนางมาอย่างดีแต่ไม่มีอะไรดีเลย พระพันปีเซี่ย ซ่อนความรังเกียจของนางไว้ในใจ หากพวกเขาเลี้ยงดูเด็กที่ไม่เชื่อฟังและกล้าหาญ การโกหกครั้งใหญ่ที่พวกเขาเคยกระจายข่าวไปรอบ ๆ จะกลายเป็นความโชคร้ายของพวกเขาในอนาคต

          "ฝ่าบาทศีรษะของพระองค์ยังคงเจ็บอยู่หรือไม่?" เสียงของพระพันปีอ่อนโยนและอ่อนหวาน

          หนิง เสี่ยวเหยา กระโดดลงจากเตียงและวิ่งเท้าเปล่าไปที่กระจกสีทองแดงภายในห้อง เมื่อเธอเห็นภาพสะท้อนของเธอ เธอก็คว้าไปที่หัวของเธอ ทำไมเธอถึงต้องเผชิญกับโชคชะตาที่เป็นราวกับโศกนาฏกรรมเช่นนี้?! ตอนนี้ใบหน้าของเธอก็เหมือนกับภาพร่างในเสื้อคลุมมังกรที่ถูกวางยาพิษโดยแม่ของนางเอง!

          พระพันปีรู้เพียงว่าลูกสาวของนางยังคงเป็นเด็กผู้หญิงที่ยังคงกังวลเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของนาง นางลุกขึ้นและเดินตามหลังหนิง เสี่ยวเหยาไป ก่อนจะพูดขึ้น "ฝ่าบาทหากยังคงเจ็บอยู่ เหตุใดพวกเราไม่ให้หมอหลวงมาดูเสียหน่อย? ท่านล้มลงไปแร้งอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้เป็นแผล ดังนั้นมันจึงจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นใด ๆ เอาไว้ "

          "ไม่จำเป็น" หนิง เสี่ยวเหยาพูดขึ้นในขณะที่เธอจับหัวตัวเอง "ข้าต้องการความสงบและความเงียบ อย่าถามข้าว่าความสงบจากใคร"

          "ฝ่าบาท?" พระพันปีเซี่ย เอื้อมมือออกไปลูบไหล่ของหนิง เสี่ยวเหยา ไม่มีใครที่อยู่ด้านข้างสามารถเข้าใจคำพูดของฮ่องเต้ได้ หรือว่าพระองค์จะทรงเสียสติไปแล้ว?

          หนิง เสี่ยวหยินเดินไปด้านข้างและหลบเลี่ยงมือของพระพันปีเซี่ยหลังจากสัมผัสกับอากาศ พระพันปีเซี่ย ก็รู้สึกว่าหนิง เสี่ยวเหยากำลังหลีกเลี่ยงนาง ดวงตาของนางขึ้นฟ้าและเต็มไปด้วยน้ำตา ในขณะที่นางกอดมือของนางเอาไว้เหนือหัวใจ "ฝ่าบาททรงโทษพระพันปีผู้นี้หรือ”

          การได้ยินเสียงพระพันปีพูดขึ้นแบบนี้ มามาคนสนิททั้งหลายต่างก็คุกเข่าลงต่อหน้าหนิง เสี่ยวเหยา หัวหน้ามามาพูดขึ้น "ฝ่าบาท พระพันปีผู้นี้ก็ทรงทนทุกข์ทรมานเนื่องจากต้องอยู่ห่างจากพระองค์เมื่อสามปีก่อนนะเพคะ”

          หนิง เสี่ยวหนิงรู้สึกว่าพระพันปีผู้ดีสามารถเป็นราชินีภาพยนตร์ได้เลยทีเดียว นางสามารถสวมความรู้สึกขมขื่นและความเจ็บปวดไว้บนใบหน้าของนางในขณะที่นางพูดกับเธอ! เหตุผลที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ไปเยี่ยมลูกสาวของนางในขณะที่โกหกสามีของนางเกี่ยวกับการคลอดบุตรชาย เป็นเพราะนางวางแผนที่จะซ่อน เธอไว้ในจวนของแม่ของนางไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ ต่างหาก!?

          "ฝ่าบาท โปรดทรงยกโทษให้กับพระพันปีผู้นี้ ได้หรือไม่?" พระพันปีเซี่ยพูด ในขณะที่น้ำตาไหลอาบไปทั่วใบหน้า

          หนิง เสี่ยวเหยา ขึ้นหัวเราะเบา ๆ “ฮึๆ”

          แม้ว่าเธอจะไม่ใช่นักสู้แนวหน้า แต่เธอก็เคยต่อสู้กับซอมบี้ในฐานะเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์จากโลกที่ถูกทำลายล้างของเธอ หลังจากสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวของเธอ หนิง เสี่ยวเหยา ก็ได้คิดถึงวิธีการที่จะฆ่าผู้หญิงที่ไร้ความปราณีที่จะสังหารเธอในอนาคตคนนี้ เธอควรจะเตะนางให้ตายหรือใช้ดาบหรืออะไรก็ได้เพื่อที่แทงนางดี?

          พระพันปีร้องไห้หลังจากเห็นลูกสาวของนาง เด็กผู้หญิงคนนี้พยายามพึ่งพาและเข้าใกล้นางอย่างต่อเนื่องหลังจากที่นางเข้ามาในพระราชวัง แต่ตอนนี้นางยืนอยู่ที่นั่นห่าง ๆ และไม่แยแส ทำให้พระพันปีขมวดหัวคิ้วของนาง ว่าเกิดอะไรขึ้น?

          "พวกเจ้าทั้งหมดออกไปก่อน" พระพันปีออกคำสั่งให้คนในห้องออกไป "พระพันปีผู้นี้มีคำพูดที่จะพูดกับฝ่าบาทตามลำพัง"

          คนที่อยู่ในห้องถอยออกไปด้วยความเร่งรีบ เมื่อเห็นว่ามีเพียงสองคนเท่านั้น หนิง เสี่ยวเหยาก็กำกำปั้นเอาไว้แน่น นี่เป็นโอกาสของเธอที่จะฆ่าผู้หญิงคนนี้แล้ว!